.

Πολλα τα ταξιδια που κανουμε....

Αλλα με το νου , αλλα με τα ματια κι αλλα με μια βαλιτσα στο χερι..

Καμμια φορα αρχιζουμε απο τη θυμηση και φτανουμε ως το τελος της ανοιξης, ψαχνοντας ενα κλαρακι μυγδαλιας

για να κρατησουμε ζωντανα τα χρωματα, οταν θα συναντησουμε τη θλιψη.

Περηφανη αποσκευη, τα ονειρα.. που γεννιουνται και χορευουν γυρω μας και μεσα μας

δειχνοντας μιαν αστειρευτη αισιοδοξια και διψα..

Κι ειναι αυτα τα ονειρα που αναγγελλουν τον αποπλου..

Κι αρχιζει η επιβιβαση.. λαχταρωντας τη φυγη..

Χωρις να ξερουμε..ποιος το τιμονι κρατα.....