σκάλισμα νιότης συνέχεια...

Εμείς που δεν καταδεχτήκαμε
να πουλήσουμε τα όνειρά μας
στα παζάρια των φτηνών αξιών,
έχουμε τώρα κάποιους ανεξόφλητους λογαριασμούς
γεμάτους τόκους υπερημερίας
που πιέζουν ανελέητα.

Είναι το τίμημα μιάς στιγμής μεγάλης
που ζήσαμε...
Είναι η επωδός και η τοσο συνηθισμενη κατάληξη
ενός παραμυθένιου ονείρου
πού κάποτε τολμήσαμε...

.....Άραγε πόσο θα αντέξουμε;...



Μαρία Δέλτα 1979

Αποσπασμα:

.....Ηταν κι εκεινο το φεγγαρι,
που εριχνε με δυναμη περισση
ολο του το φως
στα μολυβενια νερα,
σαν τον προβολεα του στρατοπεδου συγκεντρωσης
που ψαχνει για φυγαδες.
σαν τα μεγαλα φωτα ενος βαποριου
που ψαχνει για ναυαγους.
Εν τελει, τα δυνατα φωτα
επιστρατευονται να περιμαζεψουν τι;
Τη δυστυχια και την απογνωση;
Και το φεγγαρι; Κι αυτο τα ιδια;
Αχ Θεε μου, ας βρεθει καποιος να μας σωσει απο το φεγγαρι !
Γιατι οποιος βρει τη δικη μας απογνωση, θα γελασει μαζι της....



Μαρία Δέλτα 1979